Meterik telde en telt veel bedrijven, maar het aantal winkels is drastisch gedaald. In het verleden telde Meterik o.a. bakkers, een slager, schilderswinkels, meerdere kruidenierswinkeltjes, een winkel in huishoudelijke artikelen, een fietsenwinkel enz.
Heemkunde Meterik is gestart met het in kaart brengen van de Meterikse middenstand en we streven er naar om de winkeltjes en winkels van voorheen voor het voetlicht te brengen.
Jeu was smid van beroep hij had een eigen smederij en zijn vrouw Tonie runde de winkel in huishoudelijke artikelen en veel andere producten. De smederij en de winkel waren gevestigd op Meteriksebaan 2, later werd deze straatnaam veranderd in Crommetuynstraat en het huisnummer werd 6. Voordat Jeu en Tonie hier hun bedrijf hadden, woonden en werkten de ouders van Jeu hier.
De vader van Jeu was Grad van den Munckhof, hij werd geboren op 17 maart 1879 en is overleden op 5 juli 1949, 70 jaar oud. Grad zijn vrouw was Gertruda Jeurissen; zij werd geboren op 6 juli 1879 en is overleden 15 september 1945, 66 jaar oud. (op de foto de grafsteen op het kerkhof van Meterik; de grafsteen is inmiddels verwijderd.)
Grad was smid, heeft in 1907 zijn zaak opgericht en deze is in 1940 overgenomen door zijn zoon Jeu. In het pand waar de smederij en het woonhuis gevestigd waren was ook een café. Waarschijnlijk is het café in de oorlog opgeheven. De tap is blijven staan en deed later dienst als toonbank in de winkel.
Jeu en Tonie zijn 19 november 1946 getrouwd; zij kregen 8 kinderen: Carla, Truus, Riet, Geert, Wim, Servaas, Jeanne en Frans.
Jeu had als smid veelzijdig werk. Hij besloeg paarden; in 1936 had hij zijn diploma als hoefsmid gehaald (zie foto).
Ook maakte en repareerde hij landbouwgereedschappen (een hand gesmede schoffel van de hand van Jeu was een begrip, het was de allerbeste schoffel om mee te werken, oerdegelijk vakmanschap.)
Jeu maakte o.a. ook bonenpalenboren die gebruikt werden om handmatig gaten te maken in de grond waar de bonenpalen in werden gezet; ook deze boren waren een begrip. (op de foto een door Jeu gemaakte bonenpalenboor)
Jeu had ook een constructiewerkplaats want toen in de 50er jaren de tuinderskassen in opkomst kwamen maakte hij hiervoor het ijzerwerk. Dit deed hij in samenwerking met Maurice Kassenbouw. Ook maakte hij de verwarming voor in de kassen (verwarmingsketels, leidingen en alles wat hiervoor nodig was) en centrale verwarming in woonhuizen; dat stond toen echter nog in de kinderschoenen.
Het was een goedlopend bedrijf; Jeu had altijd medewerkers in vaste dienst.
Hay van Rengs was bij Jeu in dienst van 1953 t/m 1954 en ook nog van 1964 t/m 1974. Verder hebben Sraar van den Munckhof, Hay Jeurissen, Ben Janssen, (van Kogels) Henk Lenssen, Chris Minten en Lei Jacobs er gewerkt. Misschien zijn er nog meer medewerkers geweest maar hier zijn geen namen van bekend.
Op de foto ‘s personeel van Smitte Jeu aan het werk tijdens laswerkzaamheden voor een verwarming in een bloemenkas in Bakel voor een bloemenkweker uit Helmond. (omstreeks 1970)
Op de foto v.l.n.r. Lei Jacobs, Ben Janssen, Hay van Rengs tijdens ‘het schaften’.
Links Ben Janssen en rechts Hay van Rengs tijdens laswerkzaamheden
In de wintermaanden werkten er bovendien diverse tuinders uit de omgeving die dan op hun eigen bedrijf een rustige periode hadden. Zij werden hoofdzakelijk ingezet in de kassenbouw, voornamelijk om de ijzeren kasgoten en stijlen naar de juiste plaats te slepen om de kas te kunnen opbouwen. Jan Bouten en zijn broer Hay (van Nollen Sjeng van de Middelijk) waren 2 van deze tuinders.
Tonie deed de verkoop in de winkel, deze was eerst nog in het oude pand. In maart 1959 is men begonnen met het afbreken van het oude huis. De oude smederij was tegen het oude huis aangebouwd en bij het afbreken van het oude huis is de smederij blijven staan en is het nieuwe pand er tegenaan gebouwd. Later is de oude smederij ook afgebroken en is er een nieuwe smederij gebouwd met een magazijn dat apart van het huis stond. De goede stenen van het oude huis werden afgekapt (buurtkinderen hebben hier ook aan mee geholpen) en werden hergebruikt voor de binnenmuren van het nieuwe huis. De nieuwbouw verliep voorspoedig en in november van hetzelfde jaar is het woonhuis en de nieuwe winkel al in gebruik genomen.
Tonie had vanaf toen een grote winkel met een uitgebreid assortiment. Ze verkocht er onder andere haarden en kachels, huishoudelijke artikelen zoals kookpannen, serviesgoed, lampen, bloemenvazen, wasmanden, bezems, mattenkloppers, broodtrommels, weckflessen en ringen, klemmen voor de weckflessen, steriliseerketels, bloemengieters enz. (op de foto een Brabantia poetsmiddelendoos uit de winkel van Tonie).
Als er jonge vrouwen in de winkel waren die spullen kochten voor ‘de uitzet’ dacht Tonie actief mee. Men kon er ook terecht voor een leuk cadeautje. Veel huishoudelijke artikelen waren van het merk Brabantia met de bekende broodtrommel, bloemengieter en de voorraadbussen, in die tijd erg populair door de vrolijke kleuren.
Behalve huishoudelijke artikelen verkochten ze o.a. ook handgereedschap zoals zagen, hamers, nijptangen, evenals ijzerwaren zoals schroeven, spijkers, slopen, krammen, sloten, klinken alsook afrasteringen zoals kippengaas, schapengaas etc.
Ook kon je er terecht voor flessen butagas. Hier werd in veel gezinnen op gekookt en het kon weleens voor komen dat de gasfles leeg raakte tijdens het koken. Als dit buiten de openingstijden gebeurde dan ging men bij de smid achterom voor een nieuwe fles butagas. In het begin waren er nog geen openingstijden, later mocht de winkel alleen vanaf 8 uur ‘s morgens tot 18.00 uur ’s avonds open zijn.
Er werd behalve butagas in flessen voor huishoudelijk gebruik ook propaangas verkocht voor bedrijven. Propaangas werd gebruikt door o.a. dakdekkers, schilders en andere bedrijven.
Tonie had hulp in het huishouden, meisjes voor dag en nacht. Jo Verdellen, Riek Pelzer en Mien Jeuken waren enkele dames die onmisbaar waren voor Tonie, want Tonie had ook de taak om eens per half jaar op de fiets de klanten te bezoeken met de rekeningen. In die tijd was het normaal dat, wanneer je iets kocht in een winkel, je de aankoop liet opschrijven en 1 x per half jaar de rekeningen betaalde.
In oktober 1978 werd de winkel gesloten. (op de foto sluit Tonie voorgoed de winkeldeur) De werkplaats was al eerder gesloten in 1974/1975. Jeu (links op de foto) kampte met gezondheidsproblemen.
Jeu overleed op 3 februari 1985, Tonie op 12 februari 1993.
Tegen de linker gevel van het oude huis staat een klein gebouwtje, dit is het carbidhuisje. Carbid werd gebruikt met lassen.
Het café lag aan de rechterkant van het pand, er zijn 2 deuren. 1 is de ingang naar het café en 1 is de deur van de woning. De 2 ramen rechts zijn van het café, het raam links is van de woning.
Comments